Welke is beter voor mij: een Akaija of een Chram?
Sinds 2017 is de Chram of Akaija-Chram toegevoegd aan de instrumenten met een duidelijk helende werking. Sommige mensen vragen zich nu af welk instrument/sieraad het meest geschikt voor hen is.
Op het moment van schrijven (dec ’17) weten we nog niet heel veel over de Akaija-Chram, maar we hebben al wel een aantal opvallende reacties gekregen. Hij kan een vrij heftige uitwerking hebben waar mensen niet op bedacht zijn. Wat hij om te beginnen namelijk blijkt te doen is je reinigen van oude trauma’s en belastende energieën. Zo kan het gebeuren dat je ineens geconfronteerd wordt met een oud verdriet, een oude pijn, een oude boosheid, een emotie die lang weggestopt is geweest. Zulke energieën spelen een belastende rol in je leven en de Chram brengt die naar het bewustzijn, zodat ze uitgewerkt kunnen worden.
Na deze… reiniging lijkt (op dit moment) de Chram een beschermende rol te spelen, kom je beter in je eigen energie te zitten, een gevoel van bescherming/omhulling te geven om te zijn wie je bent.
De Akaija en Akaija-Iloa kunnen ook oude trauma’s naar het bewustzijn brengen, maar dit lijkt niet hun standaard-werking. Deze Akaija’s hebben vooral het doel om je blueprint, je levensdoel, te helpen bewustmaken. Mocht je daarvan ‘afgeweken’ zijn dan zal de Akaija je proberen bij te sturen, af te remmen of vooruit te duwen. Als een oud trauma je bluepint a.h.w. heeft ondergesneeuwd, dan zal ook de Akaija hiermee aan het werk kunnen gaan. Maar in het dagelijks leven heeft de Akaija heeft vooral een toevoegende/beschermende waarde voor je energieveld, maar deze bescherming komt voort uit het versterken van je energieveld.
Mocht je niet weten wat te kiezen voor jezelf of voor een ander, dan adviseren we je de normale Akaija of Akaija-Iloa te kiezen. Koop geen Chram als cadeau alleen omdat hij er leuk uitziet. Akaija’s en zeker de Akaija-Chram niet zijn geen ‘gewone’ sieraden voor uiterlijk vertoon. Het zijn instrumenten of tools die verbonden zijn met Lichtkracht, universele levensenergie. Jezelf daarmee verbinden heeft gevolgen… positieve gevolgen, maar niet altijd zit iemand daarop te wachten.
Mag ik de Akaija namaken (of de naam ‘Akaija’ gebruiken) ?
Nadat in het verleden iemand een Akaija bij ons had gekocht en zonder het ons te vragen de naam ‘Akaija’ als handelsnaam had gedepopeerd bij de Kamer van Koophandel en vervolgens bijouterieën ging verkopen die ‘Akaija’ werden genoemd, was het voor ons het moment om ons standpunt hierin te bepalen.
Hoe ga je iets beschermen dat vanuit het Licht is gegeven? Moet je het überhaupt beschermen? Het is toch gegeven vanuit het Licht, vanuit een goddelijke bron?
Vandaar onze volgende woorden…
Om te beginnen is elk ontwerp, evenals al het beeldmateriaal en ook de informatie op deze website, beschermd door copyright. Voordat u iets van onze website wilt gebruiken, vragen we u daarom contact met ons op te nemen. Daarnaast speelt er iets anders mee, dat minstens zo belangrijk is…
De Akaija is een gift vanuit het Hiernamaals, vanuit Spirit.
Wij, Wim Roskam en Marianne Agterdenbos, beschouwen onszelf als de beschermers of hoeders of bewakers van de Akaija en haar energie. Niet als eigenaars. Maar… sprekende in aards-juridische termen toch weer wel.
Luister naar je hart en wees integer met alles dat je doet, ook hiermee.
Aardse wetten kunnen de Akaija niet werkelijk beschermen tegen misbruik. Als iemand het per sé wil is er altijd een weg.
Kosmische wetten werken anders, en gaan buiten dat om wat mensen b.v. noemen: jouw/mijn, eigendom, bezit, rechtmatig, juist, wettelijk vastgelegd, zwart/wit, grenzen, etc. Om met die wetten in harmonie te zijn zul je ernaar moeten gaan leven, en dat betekent ‘leven vanuit je hart’.
Wij kunnen je op deze plek niet zeggen wat je wel of niet moet of mag doen, wat juist is. Want ons antwoord op deze vraag kan voor iedereen anders zijn. Het is afhankelijk van wat je doet en van plan bent. Wat is je doel? Wat is je intentie? Waarom wil je dit of dat? En hoe ga je vervolgens om met dat wat je begonnen bent?
En zelfs dan hebben we geen controle over wat je er daarna werkelijk mee gaat doen. Elk project in het leven kan met zuivere bedoelingen aanvangen, maar als het tij verandert worden de bakens nogal eens verzet. Wij weten dat dan niet, maar jouw Hoger Zelf, je zuivere innerlijke Stem weet dat wel.
Dus als je ons hiernaar vraagt zullen we je vragen dáárnaar te luisteren: naar je Hart.
Wat we waarderen en adviseren is dat je ons benadert met je plannen, vragen en overdenkingen aangaande het gebruik van de Akaija als symbool en als naam.
Onze maatschappij ondergaat fundamentele veranderingen, omdat de Aarde uitgeput raakt door menselijk handelen. Ons innerlijk weten zegt ons dat de oude maatschappelijke wetten wezenlijk zullen veranderen en dat we, om samen op deze planeet te kunnen blijven leven, toe zullen moeten groeien naar een samenleving die vanuit het hart leeft. Bezit wordt dan anders geïnterpreteerd, en onderling respect zal ons handelen meer en meer gaan voeden.
De Akaija wordt op deze manier beschermd.
Wij zullen niet beweren dat wij het zelf altijd goed doen. Ook wij maken fouten en zodra we die inzien, corrigeren we ons handelen, stellen dingen bij, gaande dat we beter begrijpen welke taak we op onze schouders hebben gekregen / genomen met de Akaija. Kosmische wetten leer je niet van de ene op de andere dag. Ons doel is altijd om zuiver te blijven in ons handelen. Doen we dat niet dan krijgen ook wij te maken met de uitwerking van die kosmische wetten en zullen we er mogelijk helemaal ‘alleen’ voor komen te staan, niet levend vanuit Akaija – Wij zijn Eén.
Wil je meer lezen hierover, lees dan onze missie en visie, die dit verder uitlegt.
Werkt de Akaija ook bij Dieren?
Werkt de Akaija ook bij dieren?
Eigenlijk zouden we deze vraag als onderdeel bij de ‘ervaringen’ moeten zetten, en dat zal ook nog wel gebeuren, maar het is leuk om er hier wat aandacht aan te besteden.
Wat we al een aantal keren gehoord hebben is dat katten nogal eens ‘vreemd’ reageren op mensen die een Akaija dragen. We hoorden van een vrouw die bevriend is met een katteneigenares, dat altijd als zij op bezoek kwam de kat direct verdween en zich niet meer liet zien ook. De kat moest gewoon niets van haar hebben. Toen zij voor het eerst met een Akaija om haar hals op bezoek kwam deed deze kat iets dat zij nog nooit gedaan had: ze ging op de grond voor de vrouw zitten en bleef haar een hele poos gebiologeerd aan zitten staren. De eigenares merkte verbaasd op: “Wat doet die kat gek!” Ze zei dat ze haar kat nog nooit zoiets geks had zien doen.
Uiteindelijk draaide de kat zich om, wilde weglopen, maar bedacht zich toen en draaide zich en ging weer naar haar zitten kijken.
Ditzelfde hebben we al meer gehoord van mensen die bij katten op bezoek komen. Opvallend is ook dat het nogal eens gebeurt dat katten de hele tijd aan de Akaija willen zitten. Nou vinden katten al gauw iets dat hangt en beweegt leuk (zoals ik uit jarenlange ervaring weet, want ik ben gek op poezen), maar het wordt wat anders als paarden dit gedrag beginnen te vertonen. Dit overkwam een man die op een dag bij ons thuiskwam. Hij vertelde dat hij in een bos had gewandeld waar ook halftamme/wilde paarden rond lopen. Deze paarden waren naar hem toe gekomen en likten hem op zijn borst waar de Akaija hing. Dat vond hij zo bizar dat hij het enthousiast in geuren en kleuren stond te vertellen.
Paarden reageren heel gevoelig op de Akaija. We hebben in 2006 een klein experiment gedaan in overleg met een aantal paardeneigenaressen. In ruil voor een regelmatige ‘update’ kregen deze paarden een Akaija omgehangen om te kijken hoe ze hierop zouden reageren. De reacties waren opmerkelijk.
Bij twee paarden van 1 eigenaresse, werden Akaija’s omgehangen, maar zonder overleg met de paarden zelf. Het ene paard deed er 5 minuten over en het andere paard 24 uur, maar toen ze eenmaal hadden ontdekt wat er aan de hand was hadden ze hun Akaija in no-time afgeschuurd en platgetrapt. Ze voelden iets, begrepen het niet, en wilden direct vanaf. Achteraf bezien had dit met de paarden overlegd moeten worden, namelijk dat ze iets kregen dat hen zou helpen.
Een paardeneigenaresse in Zeeland, met drie paarden in de wei, kreeg 2 Akaija’s. Zij overlegde dit wel met haar paarden. Twee van haar paarden hadden wat problemen, niet heel extreem, maar wel lastig. Het ene paard was al redelijk oud en had diverse gezondheidsklachten. Het andere paard was in haar jeugd niet goed behandeld door de vorige eigenaar en had gedragsproblemen. Het derde paard mankeerde eigenlijk niets, vandaar dat we het niet nodig vonden die een Akaija te geven.
Dat was een foute gedachte. Dit derde paard was zeer ontstemd en teleurgesteld, waarschijnlijk zelfs jaloers, en likte voortdurend bij de andere paarden waar de Akaija hing. We kregen een telefoontje wat er aan de hand was, en besloten nog een Akaija te sturen. Toen dit paard zelf ook een Akaija om had was het ontzettend trots en we hoorden enthousiaste verhalen over hoe zij door de wei liep te stappen. Zij hoorde er nu helemaal bij.
Opmerkelijk was dat ze niet meer aan de Akaija’s mocht zitten. Zodra ze dat deed werd ze door de paarden zachtjes, maar nadrukkelijk gebeten. Afblijven dus. (Deze reactie hebben we van meerdere paardenbezitters/sters gehoord.)
Opvallend was dat de plek rondom de Akaija bij een van de andere paarden vele dagen of zelfs enkele weken, duidelijk veel warmer was dan de rest van haar vacht. Beide paarden kregen oude kwalen en klachten tijdelijk hernieuwd terug. Een van de paarden kon zelfs een dag lang niet opstaan. Ook kwam er een tijd lang etter uit een klein wondje, dat volgens de eigenaresse een goed teken van ontgifting was. Ze hoefde het wondje alleen maar schoon te maken en na verloop van tijd sloot het vanzelf. Het andere paard is veel rustiger geworden en ook veel handelbaarder. De vrouw zei dat er over de hele lijn continue verbeteringen te zien waren. Ook na meer dan twee maanden. En zelfs een jaar later was ze nog steeds zeer blij met de Akaija’s.
Een andere reactie was bij twee oude herdershonden (van verschillende eigenaren) met incontinentieproblemen. Deze incontinentie problemen zijn bij beide honden helemaal of bijna helemaal verdwenen.
Mocht u trouwens speciaal voor uw huisdier of b.v. voor uw paard een Akaija willen bestellen: we hebben hiervoor een speciale regeling. Informeert u hiernaar.
Speciaal voor dieren hebben we ongepolijste bronzen Akaija’s in huis. Brons is een hard metaal, dus moeilijk te verbuigen, en juist voor paarden is dat hard nodig. Deze Akaija’s zijn tegen een veel lager tarief te verkrijgen.
Ik vind de Akaija best wel duur
En… hij werkt!
Bijna alles doen we nog steeds zelf, maar voor de productie in grotere aantallen hebben we hulp gezocht in het buitenland.
Alle edelmetalen objecten of ‘sieraden’ van Akaija & Art worden met de hand gemaakt. Daarmee bedoelen we dat ze in de regel worden gegoten aan de hand van een moedermodel en vervolgens geschuurd, gepolijst, van steentjes voorzien, etc. Puur machinale afwerking zou voor de Akaija zelfs onmogelijk zijn, maar tegelijk ook ongewenst. Ieder sieraad vraagt veel zorg, aandacht en tijd en wordt nadien door ons persoonlijk gecontroleerd en geactiveerd. Daar zit een heel verhaal achter en indien u belangstelling heeft raden we u aan het boeiende geïllustreerde verslag Akaija Goes India te lezen.
Kan ik mijn Akaija tijdelijk aan een zieke uitlenen?
Nee. Niet doen.
Het is natuurlijk je eigen beslissing, maar als je ons advies vraagt in dezen is dit ons antwoord.
Je Akaija is persoonlijk. Wanneer je je Akaija een tijdje gedragen hebt en je leent hem uit aan iemand anders, dan is de kans groot dat hij voor die persoon nog goed zal werken, maar als je hem daarna weer terug krijgt, zul je hoogstwaarschijnlijk merken dat je Akaija niet meer bij je past. Wij hebben nu meermaals gehoord en samengevat komen de bevindingen hierop neer: ‘Hij voelt niet meer aan als de mijne’. “Het is nu net alsof ik een dood ding om mijn nek heb hangen’. ‘Hij doet niets meer’.
Vermoedelijk heeft dit te maken met onze begeleiders en gidsen. Zij zorgen ervoor dat je iets in handen krijgt dat zij voor jou van belang vinden. Als je het dan weggeeft…
Ook speelt de intentie waarmee je zoiets doet een belangrijk rol. Het is een hele liefdevolle daad om uw Akaija te geven aan een zieke. Dat zal zeker gewaardeerd worden, ook door je gidsen, en de Akaija zal voor deze persoon wellicht uitstekend kunnen werken. Maar misschien moet hij nu heel hard werken en dan is het niet ondenkbaar dat de Akaija gifstoffen en/of energieën in zich opneemt als onderdeel van z’n werking voor die persoon. Regelmatig goed schoonmaken kan helpen (en is dan zelfs een dringend advies), maar soms is dat niet voldoende. Hou daar dus rekening mee.
Overigens hoef je niet bang te zijn dat door het tijdelijk in handen geven van jouw Akaija aan een ander, b.v. om hem te laten zien en voelen, de werking nadelig beïnvloed wordt. Dat doet bijna iedereen voor zover wij weten.
Geeft de Akaija bescherming tegen duistere krachten?
Geeft de Akaija bescherming tegen duistere krachten?
Jaaa…. maar… dit behoeft enige uitleg.
Wij (Wim & Marianne) zijn in de loop van de jaren met diverse mensen in aanraking gekomen die in zeer ernstige mate belaagd werden door wat zij duistere krachten noemen. Ze hopen daarbij op hulp van de energie van de Akaija.
Veel mensen (vooral sensitieve mensen), en wie ernaar zoekt op internet kan zich er helemaal in verliezen, weten van b.v. de Illuminatie, van de ‘geheime’ regering, van de Bilderberg-conferenties, van de HAARP, van 9/11, MH17 en Parijs als false-flag operations, van vaccinaties, Niburu, Annunaki etc. etc. Van allerlei zaken dus die een ogenschijnlijk duistere rol spelen om de mensheid tot slaaf te maken. Tenminste… dat is het verhaal, zonder het hier te willen ontkennen of bevestigen. Deze mensen zijn zich dat terdege bewust, ze weten er alles van af, en zien overal bewijzen van het feit dat deze krachten het ook op hen persoonlijk gemunt hebben.
Het gevolg van veel kennis hebben op een bepaald gebied is dat je ermee kunt gaan resoneren. In dit geval, omdat om zulke duistere feiten gaat, kan dat lijden tot het overal zien van duistere zaken, belaagd worden, overspoeld worden door enge insecten, aangestraald worden, psychisch afgeluisterd worden, etc. etc…. overal iets achter zoeken. Je verdiept je in duisternis, je gaat erover nadenken en voor je er erg in hebt ben je erin verstrikt geraakt en ga je erin of eraan tenonder. Je zou kunnen zeggen dat deze mensen lijden aan achtervolgingswaanzin, maar dat is een stempel dat hen geen recht doet, dat wellicht opgeplakt wordt door mensen die geen inzicht hebben in de achtergronden en er zelf geen last van hebben.
Het gaan resoneren op… door het overmatig ermee bezig zijn met… heeft tot gevolg dat je duisternis gaat aantrekken in je leven. Je leven wordt erdoor beheerst. Je ziet overal bewijzen. Het gekke is dat je zelf de wereld om je heen creëert die inderdaad zo is als je denkt. ‘De gedachte creëert’ is een wetmatigheid die je letterlijk kunt nemen. Sensitieve mensen zijn namelijk vaak juist heel sterk in het creëren van hun eigen werkelijkheid. Het is hun kracht, maar ook hun valkuil.
Het gevolg: je kunt absoluut nergens meer tegen en leven op Aarde wordt tot een hel. We hebben voorbeelden gezien en gehoord van mensen die de hele dag in bed liggen, die niets meer aanraken dat met electronica te maken heeft, die zichzelf in folie inpakken ter bescherming tegen straling, die hun vrienden verloren zijn, die overal enge wezens, luizen, indringers zagen, die naar een afgelegen gebied gevlucht zijn, die de deur niet meer uit komen, die helemaal ‘gek’ zijn geworden van…. zonder ze als ‘gek’ te willen bestempelen, want hoe je het ook bekijkt: hun klachten zijn wel degelijk aanwezig. Hun wereld is echt. En wij (Linda en Wim) hebben samen aan den lijve ondervonden hoe (in ons geval door toedoen van een ‘astrale arts’) je je leven op Aarde tot een hel kunt maken.
Maar toch… je laat het zelf toe. Je bent altijd zèlf verantwoordelijk voor wat je bij je binnen laat komen. Sterker nog… jij bent verantwoordelijk voor de wereld waarin je leeft, maar dat uitleggen is weer een ander verhaal. In het reguliere circuit worden mensen met deze klachten vaak wel voor gek versleten, en in dat circuit mogen artsen helaas niet veel anders doen dan wat het protocol voorschrijft: pillen verstrekken, zoals kalmeringsmiddelen of zwaarder. Of anders hen op laten nemen, maar dat pakt juist op deze mensen soms helemaal verkeerd uit.
Daarnaast heb je straling in deze wereld, overvloedig en overal aanwezig, en die is heel reëel, niet zichtbaar, wel degelijk voelbaar, en in hogere mate bedreigend voor mensen die sensitief zijn, maar ook voor planten en dieren. Die reageren erop. Je hart reageert erop, allemaal wetenschappelijk aangetoond, maar niet algemeen erkend. Ik heb met eigen ogen gezien wat straling bij mijn overleden vriendin heeft gedaan.
Eigenlijk weet onze ‘moderne’ maatschappij niet wat ze met deze mensen aanmoet. Dat mensen en dieren ziek kunnen worden van straling wordt grootschalig ontkend (financiële belangen) en de ongeziene wereld, etherische lichamen, reïncarnatie, etc. wordt regulier gesproken ook ontkend, en vanuit zo’n positie kan een regulier arts deze mensen meestal niet helpen, alhoewel een toenemend aantal artsen zich er wel degelijk van bewust zijn, vergis je niet!
Het antwoord op al dit stralingsgeweld is misschien niet altijd, en niet voor iedereen even effectief, maar fundamenteel is één ding van groot belang, en dat is om je eigen energieveld sterk te houden. Of sterk te maken. Met een sterk energieveld ben je in staat om dat wat niet bij jou thuishoort uit te filteren, weg te houden. Er zijn verschillende manieren om dat te bereiken, niet altijd even makkelijk, maar één manier is: ga in het Licht staan. Verbind je met Licht! Er zijn duizenden manieren om dat te doen, maar je begint ermee om het te willen!
Mijn (Wim’s) missie is om mensen eraan te herinneren dat we lichtwezens zijn, en om als kunstenaar iets te maken dat mensen herinnert aan onze afkomst: de sterren, het Licht. In begrijpelijker termen gezegd: om schilderijen en objecten te maken die je kunnen helpen je weer te verbinden met dat Licht. En daarbij hoeft het beslist niet te gaan over religieus getinte artefacten waar gelovige mensen zich graag mee omringen, al is daar niets mis mee, want dat is hun manier om zich met Licht te verbinden. Maar anders-gelovige mensen worden er misschien kopschuw van. Religieuze mensen in de westerse georiënteerde wereld ontkennen nl. het bestaan van reïncarnatie, aura’s, helderziendheid, etc.
In het oude Lemurië b.v. waren de mensen heel etherisch, functioneerden ze op een hoge trilling. Toch kon het gebeuren dat mensen die hoge trilling dreigden te verliezen, en wat daartegen hielp waren (o.a.) dagelijkse voorwerpen die een hogere trillings-energie in zich hadden, waar ze zich bewust of onbewust dus weer aan konden optrekken. Dus b.v. mooi gevormde en beschilderde amfora’s, kopjes, harmonieuze muziek. Dat was de taak van kunstenaars. En kunstenaars zijn we in feite allemaal: dichters, verhalenvertellers, koks, muzikanten, toneelspelers, architecten en ga zo maar door. Denk hierbij ook eens aan Rivendell (in Lord of the Rings) met de fraaie Jugendstil-achtige vormen. Onze maatschappij is erg geïndustrialiseerd, dus wij zijn gewend geraakt aan vormen die afhankelijk zijn van wat machines kunnen produceren. Vandaar onze rechthoekige huizen, ramen en voorwerpen, omdat het motto ‘efficiency’ is: uniform en goedkoop. Maar de natuur is allerminst rechthoekig, en daardoor geeft ze ons Kracht
In deze wereld zie je veel voorbeelden van lagere energieën: energieën die ons niet naar een hoger plan helpen. Alhoewel… ook die energieën hebben een taak: namelijk om je te helpen bewust te worden, je te helpen een keuze te maken van ‘dat wil ik nooit meer’ of ‘hier kies ik voor!’. Elke ervaring, hoe ogenschijnlijk negatief ook, helpt je om bewust te worden. De afbeelding hiernaast (Blauwe Ster) is daar een voorbeeld van. Een ogenschijnlijk negatieve ervaring (de inslag van een ster, die veroorzaakt werd door een ‘per ongeluk’ gemorste druppel inkt tijdens het schilderen) heeft tot gevolg dat het hart zich opent en overloop van Licht in alle kleuren van de regenboog. Het hangt er alleen wel vanaf hoe je met die ervaring omgaat. Ga je in de slachtofferrol dan kom je niet verder. Je kunt er ook anders mee omgaan en dan kan zo’n ervaring in je voordeel werken. Dit schilderij werd overigens gemaakt voor een beginnend medium dat zich in eerste instantie verbonden had met lagere krachten, en hieraan bijna ten onder ging.
De beste bescherming tegen zulke energieën is je er niet meer mee te verbinden. Dus nog eens: ga in het Licht staan! Bouw een muur van het zuiverste en witste Licht dat je je kunt voorstellen om je huis en doe dat met humor. Positieve humor is een heel krachtig hulpmiddel. Denk niet meer aan negatieve energieën in deze wereld. Je hoeft ze niet te ontkennen, maar stop er geen energie en tijd in. Let op je gedachten, de hele dag door. Blijf je bewust van hoe je reageert op, hoe je veroordeelt wat je leest en ziet, hoezeer je beïnvloedt wordt door b.v. geweld op tv. Oordeel niet meer, laat het zijn, en kies wat positievers op de t.v. (of zet ‘m uit). Sluit je af voor geweld en negatieve berichten in de krant. Zoek positieve berichten en praat met mensen die positief in het leven staan. Versterk elkaar in positief denken, geef complimentjes, brand een kaarsje voor iemand in nood, accepteer liefdevolle hulp. Vraag om hulp van Boven. Mediteer, bid, zeg mantra’s op. Eet liever groente en fruit en als je vlees eet… dan liever geen vlees waar ellende en doodsangsten in zitten. Al die dingen helpen omdat ze voedend en gevend zijn, en daardoor wordt je energieveld sterker.
Wat deze mensen namelijk overkomen is is dat zij zich dusdanig met duistere energie hebben ingelaten, dat hun energieveld minder licht is geworden. En duister kan geen licht uitzenden. Ik bedoel niet te zeggen dat deze mensen negatief ‘zijn’! Juist niet. Het zijn vaak juist sensitieve mensen die het slachtoffer worden van… juist omdàt ze sensitief zijn. Hun energieveld wordt niet meer gevoed met Licht. Ofwel… ze hebben geen energieveld meer om zich heen. En dus… komt alles ongefilterd en keihard binnen, met de huidige straling van GSM, 4G, DECT, etc voorop, want die straling is inderdaad erg sterk en je hebt een sterke aura nodig om daartegen opgewassen te zijn.
Omdat hun situatie zo extreem is, zien deze mensen vaak geen andere uitweg meer dan er een eind aan te maken, legaal of illegaal.
Linda, m’n overleden vriendin, heeft ook veelvuldig met deze gedachte gespeeld, en confronteerde mij daar eindeloos mee. Ze wilde zelfs dat ik het voor haar deed. Maar ik deed wat ik kon om haar ervan af te houden. Op een nacht heb ik daarbij hulp gekregen: er werd me in een ‘droom’ een toekomst getoond waarin ik haar wens gerespecteerd had. Ik werd trillend van angst wakker en kon die droom maar heel moeilijk van me af zetten.
Het gekke is dat Linda er pas mee stopte toen ik haar de ruimte gaf om ‘het’ te doen. Het is met geen pen te beschrijven hoe moeilijk dat is: zelf in de situatie zitten, of je geliefde in deze situatie te zien zitten. Linda heeft haar daad dus nooit uitgevoerd (ze overleed uiteindelijk aan de gevolgen van baarmoederhalskanker), en haar woorden, toen ze eenmaal aan de ‘andere kant’ was, waren veelbetekenend… Ze heeft namelijk gekeken bij hen die wèl zelf een eind aan hun leven hadden gemaakt, en daar was ze heel erg van geschrokken.
Mijn gedachte is dat je geen einde aan je leven zou moeten maken, omdat je gevraagd, en toestemming gekregen hebt, om als mens dit leven te mogen leven. Misschien heb ik ongelijk, en misschien zal ik t.z.t. deze gedachte weer bij moeten stellen. Ik wil beslist niemand veroordelen die dit wel doet, of gedaan heeft. Wèl doen zou kunnen betekenen dat je in een volgende incarnatie met dezelfde (wanhoops)situatie geconfronteerd zult worden die je nu probeert te vermijden door er een eind aan te maken. Evenzogoed kan de ervaring vàn… een essentiële ervaring zijn in je zielenontwikkeling.
Je bent vrij om je keuze te maken. Ik weet wat het is om iemand (m’n geliefde, Linda) ervan te willen weerhouden ‘het’ te doen.
Ik heb geleerd dat ik haar daarin beter vrij kon laten.
Deze episode heb ik beschreven in het boek ‘Kiezen voor Vrije Keuze‘, dat de achtergrond beschrijft van waaruit de Akaija ontstaan is. Deze ervaring speelt daarbij een hele belangrijke rol. Misschien dat je dan nu begrijpt waarom ik er hier zo uitvoerig op in ga.
De Akaija is een sieraad uit het Licht, een hulpmiddel om je te helpen te herinneren aan: Wij zijn Eén.
Zij zal je beslist de richting van het Licht willen uitduwen, en doet dat soms onverwachts anders dan je verwacht.
Maar je hebt nog steeds een keuze: je kunt haar afwijzen en ontkennen. Je minder lichte kant wil dat graag. Die laat zich liever de weg wijzen door wezens die maar al te graag willen dat je er een eind aan maakt. Die willen je proberen wijs te maken dat ook de Akaija niets doet, dat niets helpt. Zie je wel… niets werkt… je kunt maar beter… Je kent die stemmen wel.
Juist als je zo diep ‘gevallen’ bent, vraagt het bovenmenselijk veel moed om werkelijk naar het Licht te willen reiken. Toch wordt juist dat van je gevraagd… in vrijheid.
Je hoeft hiervoor niet per sé een Akaija te bezitten. Je kunt hem ook om je heen visualiseren, of om je huis heen. Dat is lastig, want het is een moeilijke vorm om te visualiseren, maar ermee bezig zijn genereert reeds die energie van Licht. Een foto-afdruk kan je erbij helpen.
Zijn er oefeningen die je met de Akaija kunt doen?
Visualiseren van de enkelevoudige Akaija
Begin met een horizontale lichtende cirkel om je heen heen te maken.
Volg de beweging van de cirkel tegen de klok in, dus voor je langs naar links en achter je langs naar rechts.
Na een of meer omwentelingen vertrek je (dat wordt een keuzemoment), vanaf een punt op de cirkel ongeveer rechts voor je.
Dan ga je met een boog linksboven je hoofd naar achteren en weer naar beneden.
Je gaat ruim onder stoel of bed, midden onder je door, en dan kom je iets links van het midden voor je uit omhoog. Daarbij kruis je eerst de horizontale cirkel en direct erna de eerste opgaande boog.
Tenslotte ga je met een boog rechtsboven je hoofd naar links-achteren en kom je met een mooie glooiende landing eerst langs de kruising van de neergaande eerste boog en direct daarna land je weer op de cirkel, maar dan met de klok mee, dus de richting is nu omgekeerd.
Opmerkingen
Het tegen klok in beginnen is zoals de Akaija in elkaar zit, maar je kunt uiteraard ook met de klok mee beginnen.
Van de andere richting weten we nog te weinig af, mogelijk werkt die b.v. beter op het Zuidelijk Halfrond, of voor bepaalde mensen, of voor een bepaald doel, wat dan ook. Hierover later meer. Het betreft het links- en rechtsdraaiend zijn (chirality) van b.v. moleculen, hoge- en lagedrukgebieden, etc. Heel belangrijk!
Hou in je achterhoofd dat het enige dat er nodig is, dat keuzemoment is… (is symbolisch de keuze om niet meer bang te zijn voro verandering) daarna voltrekt de beweging zich als ‘vanzelf’.
We stellen het op prijs als je je ervaringen met ons wilt delen.
visualiseren van de dubbele Akaija
We tonen hem hier niet als foto, omdat je hem makkelijker kunt visualiseren zonder plaatje. Deze oefening kan ook in een rolstoel, of als je in bed ligt. Je bent niet je lichaam, maar veel meer dan dat. Kun je staan, dan doe je dat, anders stel je je voor dat je zo staat zoals hieronder beschreven, of zo ligt als je het in horizontale richting wilt doen.
1. Ga rechtop staan met je benen ruim van elkaar en je armen gestrekt naar links en rechts.
2. Stel je voor dat je je in een bolle vorm bevindt. Langs de bolle buitenkant ga je nu energiebanen trekken, dus geen rechte lijnen trekken van voet naar hand, altijd de bolvorm blijven volgen.
3. Begin bij je hoofd en trek voorlangs langs de binnenkant van de bol een lijn naar je linkervoet.
4. De energiebaan of lijn gaat verder, maar nu achterlangs (de bolvorm volgend) naar je rechterhand.
5. en voorlangs naar je linkerhand
6. dan achterlangs naar je rechtervoet
7 en voorlangs naar je hoofd.
Opmerking 1: je bent nu 1x rond geweest in de Yang (of misschien is het de Yin) beweging. Je hebt één van de twee enkele Akaija’s gevisualiseerd. Nu doen we de andere…
8 Nu ga je op dezelfde manier verder (je vervolgt gewoon waar je gebleven was), maar nu begin je vanaf je hoofd achterlangs naar je linkervoet. En zo ga je verder. Ik beschrijf ze niet meer, want dat kun je zelf uitvogelen. Zelf nadenken en puzzelen is goed voor je :-). Er zijn 5 grote cirkels te maken, die samen een 5-puntige ster of pentagram vormen. De middelpunten van deze 5 cirkels zijn je hoofd, handen en voeten.
Middelpunt hoofd > de cirkel gaat via linker- en je rechterhand
Middelpunt linkerhand > de cirkel gaat via hoofd en linkervoet
Middelpunt linkervoet > de cirkel gaat via rechtervoet en linkerhand
Middelpunt rechtervoet > de cirkel gaat via linkervoet en rechterhand
Middelpunt rechterhand > de cirkel gaat via hoofd en rechtervoet
Opmerking 2: Je kunt deze oefening uitbreiden door elke keer dat je bij één van de ankerpunten (handen, voeten, hoofd) bent aangekomen, een andere richting te kiezen. De doorgaande beweging brengt je steeds op een van de andere 5 cirkels waaruit deze vorm is opgebouwd. Je kunt ook kiezen om tijdelijk op eenzelfde cirkel te blijven en daarna te kiezen via de andere cirkels te vervolgen. Dan ga je bijvoorbeeld bij je hoofd in plaats van naar de linkervoet, naar de rechtervoet, of andersom. Maar begin voorlopig met de eerste vorm. Voor deze oefening trek je echter géén lijnen naar het dichtstbijzijnde lichaamsdeel (b.v. van je hoofd naar een van je handen).
Deze oefening is een zeer krachtige meditatieve oefening, die je ook met groepen mensen kunt doen. Laat je niet wijsmaken dat het pentagram (want dat is het wat je om je heen visualiseert) negatief is. Dat is het niet. Lees door alle zekerheid wat we over het pentagram geschreven hebben, iets verder naar beneden op deze pagina. Die kennis is essentiele basiskennis voor deze oefening. Er is hier heel veel over te vertellen. Belangrijk is dat het je een zeer krachtige besccherming kan geven, en je kan helpen je te verbinden met Licht. Gelovige mensen zijn er echter bang voor gemaakt en dat is helaas lastig te doorbreken.
Dit is het werkelijke pentagram, de 3-dimensionale 5-puntige ster. Alle afbeeldingen en symbolen van pentagrammen in boeken en op internet… zijn plat afgebeeld, soms met lijnen die voor en achter elkaar kruisen, waarmee al diepte gesuggeerd wordt. Ze symboliseren een 3-dimensionale vorm die zowel de yin- als de yang-energie in zich heeft! En dan praat je over de Akaija en Akaija-Iloa: over Wij zijn Eén. Deze vorm is zelfs verankerd rondom de Aarde, vastgelegd in megalitische bouwwerken op de Great Circle van antieke bouwwerken of ook wel de Gekantelde Evenaar.
Als je deze vorm koppelt aan de kennis van de 5-elementen, met z’n voedende versus onttrekkende, alswel met z’n harmoniserende versus conflicterende energie-bewegingen, en waar de 5-elementen voor staan, dan vermoed ik dat je snel meer inzicht krijgt in deze voor de wereld uiterst belangrijke kennis. Helaas is mijn kennis van de 5-elementenleer op dit moment te beperkt, vandaar dat ik het hier alleen aanhaal.
Kan ik de Akaija samen met andere sieraden/stenen gebruiken?
In de meeste gevallen gaan we ervan uit dat een Akaija prima samen gaat met (niet teveel) andere speciale sieraden. Maar we hebben een enkele keer van mensen gehoord dat Akaija niet goed samen gaat met hun reeds aanwezige sieraad. Dat kan liggen aan de Akaija of aan het andere sieraad, maar het kan ook te maken hebben met de persoon zelf, zonder te willen zeggen dat die persoon dan niet okay zou zijn. Op sommige dagen kan het gewoon beter om juist wel of juist geen Akaija te dragen. Iedereen is anders.
Als je het gevoel hebt dat je de Akaija beter alléén kunt dragen, of de ene dag een Akaija en de andere dag een ander sieraad met bijzondere werking… luister dan naar je gevoel. Als je ’s nachts liever niets om je nek hebt… doe haar dan af. Experimenteer gerust, denk ook zelf na, en wees niet bang om te handelen naar je gevoel.
Vooral in het begin adviseren we de Akaija haar werk te laten doen en niet teveel andere dingen erbij te hebben. Soms krijgen mensen bepaalde reacties nadat ze de Akaija voor het eerst zijn gaan dragen. Dat is op zich goed, maar een enkele keer kunnen die reacties onprettig zijn. Dan wordt er blijkbaar iets uitgewerkt waar het nu kennelijk de tijd voor is. Dan lijkt het mij niet zo handig om er op dat moment nog meer erbij te hebben. Overdrijf het niet.
Misschien een kromme vergelijking, maar mijn (Wim) persoonlijke ervaring met de Akaija was (helemaal in het begin, 2006) dat ik 3 dagen en nachten geen seconde heb kunnen slapen. Ik was de allereerste 50 Akaija’s van de gieterij aan het polijsten gedurende die dagen. Pas de 3e nacht had ik door dat het aan de Akaija’s lag… (ik begreep het maar niet).
Maar je begrijpt dat ik in die dagen niet ook nog een andere sieraad met specifieke werking erbij had moeten hebben. Dit was heftig genoeg. Tegelijk overtuigde het mij dat de Akaija kennelijk een krachtig hulpmiddel is… een leerzame ervaring.
Ik word doodmoe. Is deze Akaija dan wel goed voor mij?
Ik word doodmoe. Is deze Akaija dan wel goed voor mij?
Wat ons bij navraag opvalt is dat al deze mensen een zeer hectisch bestaan leiden, vaak verantwoordelijke functies hebben en niet snel geneigd zijn tijd voor zichzelf uit te trekken.
Dit effect van de Akaija heeft te maken met harmonisering. In Rusland wordt de Akaija een harmonisator genoemd, zo leerden we. De energiebanen worden door de Akaija geopend, hersteld, versterkt, etc. Vergelijk het maar met een bloedvatensysteem. Mensen met dichtgeslibde energiebanen hebben weinig energie. Door het dragen van de Akaija zullen ze merken dat ze meer energie krijgen. Als mensen echter teveel van zichzelf eisen en niet willen luisteren naar wat hun lichaam van hen vraagt, zetten ze hun energiebanen wat verder open en kunnen dan nog lange tijd op pure wilskracht doorgaan. Dit is echter een vorm van roofbouw en veroorzaakt op termijn veranderingen in de energiebanen. De Akaija herstelt deze energiebanen weer. Die mensen zullen merken dat ze om te beginnen veel slaap nodig hebben, soms zelfs extreem veel.
Wil je dat niet dan kunnen we alleen maar zeggen: Ga geen Akaija dragen.
Overigens is de hierboven genoemde vrouw enkele weken na dat telefoongesprek gedurende een maand uit de running geweest. Burn-out. Maar gelukkig was ze al een beetje gewaarschuwd.
Waarom merk ik niets van de Akaija?
Niet iedereen zal merken dat de Akaija hen helpt. Daarvoor zijn verschillende redenen aan te voeren:
Als je geen hoofdpijn hebt en je neemt een paracetamol, dan zal je van die paracetamol niets merken. M.a.w. vooral mensen die goed in hun vel zitten en over een gezond energiesysteem beschikken, zullen niet altijd veel merken van de Akaija. Maar wat we dan vaak wel horen is dat ze het gewoon een heel mooi sieraad vinden en zich ertoe aangetrokken voelen. De symboliek spreekt hen aan. Bovendien zal de Akaija hen, ook als ze er niets van merken, toch bescherming geven. In heel simpele bewoordingen gesteld: De Akaija houdt uw energiesysteem gaande.
Een andere reden dat de Akaija in sommige gevallen niet werkt, terwijl die mensen toch heel erg ziek zijn, kan zijn dat de Akaija niet mag werken, of dat maar in hele lichte mate doet. Dit is een beladen uitspraak die we zeer zeker niet als excuus willen gebruiken in het geval dat de Akaija niet werkt zoals u hoopt dat hij zal doen, want misschien worden er bepaalde verwachtingen bij u gewekt door al deze informatie.
De gedachte hierbij is deze: We zijn op Aarde in een leerschool, en soms maakt een bepaalde ziekte deel uit van de lesstof. Onze gidsen in de Lichtwereld bewaken die lesstof, dat plan dat te maken heeft met de reden dat we op de Aarde geboren zijn, b.v. het overwinnen van angst, het leren accepteren, het leren omgaan met, het sterker worden in… whatever. Zij zullen ervoor waken dat de Akaija daar niet mee in conflict is. Maar evenzogoed kan de Akaija deel uitmaken van datzelfde plan en ontvangt u op het juiste moment verlichting of hulp door middel van een instrument zoals de Akaija.
Een veelgehoorde uitspraak van mensen is dat zij zich er enorm toe aangetrokken voelen, toen zij voor het eerst een Akaija, of een foto ervan zagen. Het bleef maar in hun hoofd zitten. Als u dat gevoel had toen u voor het eerst een Akaija zag, mag u er vanuit gaan dat er een zachte impuls in u gelegd werd door… uw gids? Het is niets voor niets een sieraad uit de Lichtwereld, gemaakt om ons mensen op Aarde te helpen, om verlichting te geven. Dan komt een Akaija niet zomaar op uw pad.
Dit is ingewikkelde materie die te maken met het doel waartoe wij op Aarde zijn, de zin van ziekzijn, het groeien in bewustzijn… en Liefde. Dit kan voor u een zeer belastend onderwerp zijn om mee geconfronteerd te worden, want sommige van u zouden weleens ernstig ziek kunnen zijn, nare dingen meemaken (of mensen kennen die…) en zich af kunnen vragen waarom God, de Alkracht, dit toch allemaal maar toelaat. Die vraag heeft mijn overleden vriendin Linda (en ik niet minder) zich ook eindeloos gesteld toen ze ziek was en ontzettend veel pijn had en maar niet kon slapen.
Ik volsta ermee dit in slechts enkele zinnen aan te raken. Mocht u hier vragen over hebben of hierover willen praten, schroomt u dan niet contact op te nemen.
PS. voor de zwartkijkers onder ons: denk nu niet gelijk dat als u van de Akaija niet veel merkt of voelt, dat u dus een ‘enge ziekte’ heeft. Of dat als uw Akaija geplet wordt onder een tafelpoot, die dus niet voor u bestemd is. Inderdaad kan het zo zijn dat u de Akaija dan niet meer nodig hebt, tijdelijk even weg moet leggen, of niet meer mag hebben om wat voor reden dan ook. Maar… misschien moet u hem beter bij u houden in plaats van hem steeds ergens anders neer te leggen. Of misschien moet u gewoon leren voorzichtig te zijn… Ofwel, generaliseer niet te snel, maar blijf nadenken en voelen.
Mijn Akaija wordt dof. Hoe kan dat?
De zilveren Akaija wordt gemaakt van 1e gehalte of sterling zilver, hetgeen betekent dat er 92,5 % zilver in verwerkt is. Dat is gebruikelijk voor zilveren sieraden. De andere 7,5% bestaat grotendeels uit koper, en daarnaast worden er soms minieme hoeveelheden andere metalen aan toegevoegd die de vloeibaarheid van het zilver tijdens het gieten, de hardheid, de buigzaamheid, etc beïnvloeden. Zuiver zilver is namelijk ‘boterzacht. Er wordt overigens geen nikkel en cadmium gebruikt in de Akaija’s.
Daarnaast worden de huidige Akaija’s voorzien van een superdun laagje rodium. Rodium is ook een (duur) edelmetaal, is iets harder dan zilver en iets krasbestendiger en geeft ook een betere bescherming tegen het zwart worden van zilver, dat gewoon een eigenschap is van zilver. Zilver kan namelijk soms zwart worden. Een zilverpoetser van het koninklijk huis vertelde ooit eens dat als het buiten gesneeuwd heeft, dat hij dan extra veel werk had, omdat zilver dan snel zwart wordt. Klinkt gek, maar hij kan het weten.
We hebben tijdens de warme zomer van 2006 extra veel vragen gekregen van mensen bij wie hun Akaija dof geworden is. Dit heeft vermoedelijk te maken met het zweterige warme weer. Dat is dus 1 mogelijke oorzaak.
Inmiddels (op het moment dat ik dit schrijf is het – een nogal koele – zomer 2007) hebben we best heel veel Akaija’s in de omloop gebracht en door de ervaringen van mensen beginnen we een vermoeden te krijgen dat het dof worden van de Akaija ook te maken kan hebben met een aantal andere oorzaken.
Nog even ter herinnering… het verhaal hieronder is niet wetenschappelijk, maar gebaseerd op onze bevindingen, naar aanleiding van uw vragen en ervaringen.
Er zijn bepaalde typen mensen die extra gevoelig lijken te zijn voor het dof worden van hun zilveren Akaija:
-mensen die met heel veel stress te maken hebben, of nog onverwerkte trauma’s bij zich dragen (b.v. rouwverwerking)
-mensen die veel electromagnetische straling over zich heen krijgen. Denk hierbij aan hoogspanningsleidingen vlakbij, spoorlijnen, computers, DECT-telefoons, zendmasten, etc. Het is zelfs zo dat een Akaija die vlak voor een slechte kwaliteit monitor ligt na verloop van tijd heel dof kan worden. Dan hoeft hij dus niet eens gedragen te worden.
-Mensen die veel medicijnen gebruiken, al geldt dat vermoedelijk niet voor alle medicijnen.
-Mensen die verslaafd zijn aan b.v. sigaretten, alcohol, etc.
-Mensen die erg depressief zijn (maar deze mensen gebruiken vaak ook medicijnen en vaak is het zo dat zij meer roken. Geen oordeel hierover hoor, maar het is gewoon een gegeven en heel begrijpelijk. Alles hangt met elkaar samen tenslotte.
-Mensen die erg gevoelig of zelfs mediamiek zijn en blootstaan aan ‘aanvallen’ van entiteiten omdat zijn (nog) niet weten hoe zich daartegen af te schermen.
Wat de Akaija namelijk doet is die mensen beschermen tegen deze invloeden, omdat hij deze energieën in zich opneemt en probeert weg te sturen, aan de kosmos overdraagt. Tegelijker wordt het eigen energiesysteem versterkt, waardoor nieuwe negatieve energieën zich minder goed kunnen verankeren in uw systeem.
Normaal gesproken is de doffe glans het beste te verwijderen door een beetje zilverpoets op een koordje of touwtje aan te brengen en dat door de Akaija heen en weer bewegen. Ik gebruik zelf een bankschroef om het ene einde vast te klemmen en gebruik speciale polijstpasta’s, maar uw Akaija is reeds gepolijst en voor het ophalen van de glans is zilverpoets voldoende. Het ene einde van het koord onder je voet klemmen is ook handig. Je hebt namelijk 3 ‘handen’ nodig: twee voor het vasthouden van het koord, en 1 om de Akaija heen en weer te bewegen.
In zeldzame gevallen heeft ook dat geen enkele zin omdat ‘het’ (de stof, de kleur, de energie) door het metaal heen is getrokken. Dat laatste was b.v. het geval bij een man die veel sigaretten rookt en gemiddeld tussen de 4 en 6 biertjes per dag dronk en dat al jaren deed. Zijn Akaija was na 3 maanden niet alleen heel dof geworden, maar zelfs knalgeel. Ik ben minuten lang met een polijstmachine aan het polijsten geweest om hem weer helder te krijgen, maar dat is totaal niet gelukt. Er was zelfs totaal geen enkel effect zichtbaar, terwijl polijstmiddelen toch snel een laag zilver wegschuren. Kennelijk heeft de Akaija ofwel de nicotine via het zweet in zich opgenomen, ofwel de gal uit z’n systeem, want bij overmatig gebruik van medicijnen, sigaretten, alcohol, maar ook door b.v. chemokuren, etc staat komt de lever flink onder druk te staan. Dat orgaan probeert namelijk gifstoffen (overigens zijn ook negatieve energieën en stress ‘gif’ voor de lever) af te voeren/ontgiften. Hij heeft nu een nieuwe Akaija die ook geler aan het worden is, maar niet zo snel als de eerste. Ditzelfde hebben we overigens van meer personen gehoord, maar niet altijd zelf geconstateerd.
Met de gouden hebben we nog niet gehoord dat hij dof is geworden.
Waar het om gaat is dat dit verschijnsel hoort bij de werking van de Akaija, wat hij voor u doet of kan doen indien nodig. Tenslotte is het in niet alleen een sieraad, maar vooral een kosmisch instrument bedoeld om u te helpen.
De Akaija maakt mensen rustiger. Waardoor komt dat?
Onze famile/vrienden in Australië, Jaap en Irma, vertelden onlangs wat ze zelf hadden meegemaakt in Australië. Zij komen soms op afgelegen farms die niet zijn aangesloten op het electriciteitsnetwerk. In plaats daarvan maken ze gebruik van zonne-energie, die gebaseerd is op gelijkstroom i.p.v. wisselstroom met een bepaalde (wissel)frequentie. Het viel hen op dat op al die boerderijen zo’n prettige rust heerst. Het ‘voelt’ anders daar, rustiger.
Jaap en Irma wonen zelf ook behoorlijk afgelegen, maar zijn wel aangesloten op het electriciteitsnetwerk. Soms echter hapert dat en dan valt de stroom uit. Op een dag hadden ze zelfs een stroomstoring die de hele dag duurde en ze merkten zelf dat ze aan het eind van die dag enorm tot rust gekomen waren. Echt opvallend vonden ze dat.
Wat ik denk is dat de Akaija u diezelfde rust geeft. In heel Europa is de ether verstoord door de trillingen van electromagnetisme, door electriciteitsnetwerken. Die trillingen reiken heel ver en smelten met elkaar samen, vormen samen een grote deken over het continent van electrische mist, electrosmog, met op veel plaatsen zogenaamde hot-spots… waar de stralingsniveau’s ongekend hoog zijn.
Sinds de mobiele telefonie zijn er naast electriciteitsnetwerken de GSM-zendmasten bijgekomen, die ook deze trillingen uitzenden. Momenteel is men hard bezig om daarnaast de UMTS-zendmasten voor ‘veilig’ te verklaren. Daar is waanzinnig veel geld mee gemoeid. We staan dus bloot aan een overvloed aan trillingen en er komen er alleen nog maar meer bij. Al die trillingen werken op ons in, maar we zijn het ons niet eens meer bewust. Pas als we ver weg in de ruime natuur kunnen verblijven komen we tot rust. De vakantie zelf brengt dat met zich mee uiteraard, maar het is ook het ontbreken van dit soort invloeden. Echter, zelfs op onze vakantieadressen staan tegenwoordig zendmasten. En in de ruimte bevindt zich een schild van honderden satellieten…
Vergelijk het met het water van een binnen-zwembad ‘s morgens vroeg. Dat water staat volkomen stil, is zo glad als een spiegel. Je kunt elk voorwerp op de bodem haarscherp zien. Ga je met 1 vinger het water beroeren dan begint vanuit dat punt het water te rimpelen in concentrische cirkels. Voeg je daar op verschillende plaatsen langs de kant meerdere vingers aan toe dan wordt het water steeds onrustiger. De cirkels bereiken elkaar en op die plaatsen worden de golfjes dubbel zo hoog (hot-spots). Het hele zwembad is onrustig geworden, de bodem is onzichtbaar. Zo is het ook met alle kunstmatige straling om en over ons heen… het contact naar de kosmos is geblokkeerd.
Uit de vele reacties van mensen die een Akaija dragen blijkt dat veruit de meest gehoorde reactie is dat mensen zich ‘rustiger’ voelen. We vermoeden dat het de rust is van het in verbinding zijn met de kosmos en met het trillingsveld van de Aarde zelf (de Schumann-frequentie). Dat zijn onze bronnen van levensenergie die door electro-magnetische trillingen worden overstemd. We verliezen het contact naar ‘boven’ (de bodem is onzichtbaar) en ons lichaam raakt van slag. Onderzoek heeft aangetoond dat mensen die dag en nacht in een zgn. Kooi van Faraday verblijven, en ook zijn afgeschermd van daglicht, na verloop van een aantal dagen een heel ander slaappatroon ontwikkelen. Ze worden namelijk afgeschermd van de Schumannfrequentie, het basisritme van de Aarde.
In afgelegen gebieden, waar de deken van electrosmog vrijwel ontbreekt, op bergtoppen zonder zendmast, op zee, in natuurgebieden, kunt u zich nog verbinden met dat energieveld. Daar komt u tot rust, daar kunt u mediteren, daar heeft u in stilte weer verbinding met…
‘Die toekomst is een mysterie voor ons, we begrijpen niet waartoe alle buffels zijn geslacht, de wilde paarden zijn getemd, de verborgen uithoeken van het bos met mensengeuren doortrokken zijn, en het uitzicht over de groene heuvels overstemd wordt door pratende kabels.’ (Chief Seattle, tijdens een toespraak aan het blanke opperhoofd, 1851)
De Akaija geeft u die verbinding weer terug met het ons omringende kosmische energieveld. Uw energie wordt aangevuld, gaat beter stromen en u bent minder gevoelig voor stoorfactoren, waaronder electrosmog. De Akaija neutraliseert die straling niet, maar maakt uw eigen energieveld sterker, juist door die verbinding. Want voorlopig zullen we niet veel kunnen ondernemen tegen de invloed van zoveel miljarden euro’s die aan de basis staan van de mobiele telefonie. En ook het electriciteitsnetwerk is nu nog noodzakelijk. Maar het zou boeiend zijn om een toekomst te schetsen met een wereld die hernieuwd het contact met de kosmische energie aangegaan is. Dan gaan we als beschaving pas echt vooruit, in plaats van steeds verder afgeschermd te worden van de bron van onze levensenergie.
De Akaija helpt u daarbij. Het is een sieraad uit de Lichtwereld.
Maakt u elke Akaija helemaal zelf met de hand?
Zou het al een probleem geweest zijn om gieterij voor een ‘normaal’ sieraad te vinden… voor de Akaija bleek dat nog veel moeilijker te zijn. Het probleem is namelijk dat de Akaija een zogenaamde ‘holle draadvorm’ is. Europeanen denken in termen van ‘machines’ om werk uit handen te nemen. Maar… machines kunnen niet met de Akaija overweg. De vorm van de Akaija is het ‘probleem’. Het duurde even voor wij dat ontdekten, want wat bleek (nadat we 6 gieterijen en zelfs 2 tandtechnische laboratoria met de Akaija hadden geconfronteerd): ze kunnen het niet! Op 1 gieterij na, maar afwerken konden ze geen van allen.Ik voelde en wist dat hier hoe dan ook een oplossing voor moest komen, want ik zat intussen al maanden niets anders meer te doen dan honderden Akaija’s afwerken. Het vinden van die oplossing is een verhaal op zich geworden. Eigenlijk is het een ontdekkingsreis van twee mensen die niet weten waar ze in verzeild zijn geraakt, en alles zelf moeten uitvinden, met bijbehorende fouten en blunders. En dat allemaal op gang gebracht door die dekselse overleden vriendin van me: Linda. Misschien m’n eigen schuld trouwens: ik heb haar zelf gevraagd me te inspireren. En jawel hoor…
Het is in eerste instantie geschreven vanuit internetcafe’s gericht aan onze vrienden en aan ‘Akaija-fans’ om ze maar zo te noemen, hmmm… fanclub Akaija, klinkt wel goed :-). Inmiddels zijn er foto’s aan toegevoegd.
Helende kunst?! Jij durft!
Dit was een opmerking van iemand die kennelijk onze site per ongeluk tegenkwam en even af wilde reageren. Maar het is wel interessant om hier kort op in te gaan… Tenslotte zeggen we van Akaija & Art dat we ‘helende kunst’ naar buiten brengen.
Nu reeds is het zo dat een groot deel van de alternatieve gezondheidszorg werkt met trillingen en frequenties, omdat alles in het universum gebaseerd is op trilling. Denk daarbij niet aan 1 specifieke trillingsfrequentie, maar aan een harmonie van oneindig veel trillingen tegelijkertijd.
Het verbrandingsproces dat binnen 1 enkele cel plaatsvindt produceert een schier oneindige harmonie van lichtfrequenties. Vooral de meridianen zijn de lichtbanen waardoor dat licht over het lichaam verdeeld wordt. En in de het energieveld/de aura wordt dat ‘zichtbaar’, zeker voor helderzienden. Maar onbewust nemen we elkaars energievelden altijd waar. Overigens bestaat er apparatuur die dit licht kan ‘waarnemen’. Je hebt het dan over fotonen, en soms wordt er gesproken over biofotonen.
Elk verbrandingsproces genereert dus een trillingsspectrum, maar datzelfde verbrandingsproces wordt ook aangestuurd door een spectrum van lichttrillingen. Het is een continu-wisselwerking van het uitwisselen van trillingen.
Als de trillingsharmonie van een cel (of orgaan, of heel wezen) harmonieus is of ‘klinkt’, of een mooie kleur geeft, dan is die cel (of dat orgaan) afgestemd op de rest van het lichaam en op de ziel. Is een orgaan ziek, dan is de trilling disharmonieus. Hetzelfde geldt voor het gehele lichaam t.o.v. het grotere geheel. Sommige mensen passen niet in een bepaalde groep. Zet b.v. liever geen vegetariër in een groep steak-snackende pubers. Zie je het al voor je 
?
Vergelijk het met een orkest… als iedere muzikant weet waar hij of zij mee bezig is dan is de muziek in harmonie. Je kunt het mooi of lelijk vinden, maar de muziek is in harmonie. Een suffende vioolspeler kan zo’n symfonie behoorlijk ondermijnen, tot hij tot de orde geroepen wordt door de dirigent. Maar gek genoeg kan een schrille passage, die ogenschijnlijk vals is, de functie hebben om de gehele klanksymfonie naar een hoger plan te tillen. Dat zijn vaak momenten die ontroering oproepen. Dus ook vals klinkende tonen hebben een functie: ze kunnen bewustzijn opwekken bij de rest.
Bij mooie muziek voel je je gedragen, en soms komen er emoties bij kijken. Foto’s halen herinneringen op. Boeken laten je wegdromen in avonturen. Films laten minder aan de fantasie over, maar zijn wel degelijk in staat om je te ‘raken’. Gericht gebruik van frequenties in muziek of in beelden kan heling en zelfs genezing op gang brengen, op een veel dieper niveau dan een synthetisch medicijn ooit zal kunnen doen. Zo werkten vroeger (en nu nog) sjamanen, die door de huidige wetenschap lacherig genegeerd worden. Een mooie uitspraak over sjamenen die ik onlangs las is deze: “De sjamaan begrijpt dat niets is zoals het lijkt”.
Maar misschien is onderstaande opmerking beter te begrijpen voor de man die deze opmerking (de titel van deze tekst) maakte: Neem een willekeurige editie van Playboy en bestudeer het plaatje dat je het meest aanspreekt aandachtig… wat gebeurt er met je? En vergeet daarna vooral niet te bellen met Lulu Live van 06-69etc. Wil je dan nog steeds volhouden dat beelden en geluiden niets met je doen? :-))
Is er bewijs van de werking?
Jazeker!
In 2012 en later opnieuw in 2019 is de Akaija wetenschappelijk onderzocht en gecertificeerd door de Internationelle Gesellschaft für Elektrosmog Forschung (IGEF). Het resultaat was soms zó verbluffend dat de onderzoeker de metingen meermaals moest herhalen, want hij kon z’n ogen niet geloven.
Bezoek hier de pagina van dit onderzoek NOG LINKS AANPASSEN
en lees de bijzondere emails gedurende het onderzoek van onderzoeker Wulf Dietrich Rose.
Ook zijn er van de zilveren en van de gouden Akaija uitstekende waterkristalfoto’s gemaakt door het laboratorium van Masaru Emoto in Europa. De foto van de gouden Akaija is vergelijkbaar harmonieus met Emoto’s topkristal-foto van Liefde en Dankbaarheid. U kunt u deze bij ons opvragen (email: atelier@akaija.com.
In 2022 zijn er, met dezelfde techniek maar door een ander laboratorium, nieuwe foto’s gemaakt. Hieraan zijn voor het publiekelijk delen geen financiële beperkingen verbonden. Deze foto’s kun je hier zien, vanuit verschillende hoeken gefotografeerd.
Ik zie een omgekeerd pentagram in de Akaija! Zie ik dat goed?
Dat zie je goed…
Maar het is zowel een ‘omgekeerd’ pentagram als een ‘rechtopstaand’ pentagram.
Op de advertenties van Akaija & Art ziet je een Akaija waar je met weinig fantasie ook een omgekeerd pentagram in kunt zien. De Akaija zoals die gedragen wordt is overigens met de punt naar boven, dus ‘rechtop’. We hebben hier destijds bewust voor gekozen, maar pas veel later begonnen we te begrijpen waarom het goed is dat we het zo gedaan hebben, want juist hiermee wordt iets heel belangrijks duidelijk gemaakt…
Wij zijn van mening dat symbolen en getallen neutraal zijn. Het zijn mensen die er een oordeel over vellen. Zo is het getal 13 in de volksmond tot een ongeluksgetal gemaakt, terwijl het juist een transformatiegetal is waarbij je het oude achter je laat omdat je dat ontgroeid bent. In het Hebreeuws is het daarom het getal van volwassenheid. Maar niet iedereen wil veranderen en het oude loslaten. Als je b.v. geconfronteerd wordt met het verlies van je baan kan dat uitgelegd worden als negatief. Hoe ga je ermee om? Je kunt woedend zijn op die bazin die dat ‘zomaar’ doet, of in zak en as zitten omdat de crisis nu wel erg dichtbij gekomen is. Wat echter vaak blijkt, meestal pas achteraf, is dat het verlies van die baan een zegen blijkt te zijn geweest om je leven een nieuwe richting te geven.
Misschien was je in die baan tenslotte wel doodziek geworden vanwege de stress en de onvrede. Misschien kom je nu in de gelegenheid een hele nieuwe baan, of wellicht als eigen baas, je leven totaal te veranderen.
Maar… hoe ga je ermee om? Als je eindeloos blijft treuren over het verlies terwijl je er toch niets aan kunt veranderen… ga dan alsjeblieft anders in het leven staan. Gooi je inwendige roer om en kijk vooruit. Dan transformeer je, en ga je mee in de beweging van de kosmos. Dan kunnen je gidsen je eindelijk weer bereiken om je te helpen. Een boot die stil ligt luistert niet naar het roer, terwijl een boot die vaart, zelfs al is het de verkeerde kant op, bestuurd kan worden en deelneemt aan het leven.
Het hangt ervan af hoe je ermee omgaat, wat je erin wilt zien.
Een ander voorbeeld…
Kijk naar het kruis waaraan Jezus vastgenageld heeft gezeten. Van oorsprong is het een symbool van Liefde, van de opoffering van Jezus uit Liefde voor de mensheid. Maar door alle kruistochten, heksenverbrandingen, inquisities, het ‘bekeren’ ofwel veroveren van Indianen- en andere natuurvolkeren, vaak met het kruis voorop, zogenaamd in naam van God, heeft dit kruis een bijsmaakje gekregen. Het wordt nu gebruikt door allerlei kerken, maar het is niet hun eigendom of logo. Jezus was niet Rooms, of Luthers, of Protestants, wat ‘men’ je ook wil doen geloven. Zijn niet-oordelen, zijn vergevingsgezindheid, zelfs naar zijn verraders en moordenaars toe, zijn onvoorwaardelijke Liefde, heeft het kruis waaraan hij gestorven is gemaakt tot een symbool van Universele Liefde.
Het pentagram heeft net zoiets meegekregen. Het is namelijk een essentieel symbool in de Heilige Geometrie, want het bestaat uit louter lijnen die de Phi-ratio weergeven, en die verhouding, die alles te maken heeft met de Gulden Snede, staat aan de basis van de gehele Schepping, hetgeen je snel zult ontdekken als je je erin gaat verdiepen. Lees b.v. de boeken van Drunvalo Melchizedek. Bovendien is het pentagram, net als trouwens elk symbool, van oorsprong niet vlak, maar 3-dimensionaal. En dan ontdek je ineens dat, als je het pentagram ‘op z’n kop’ zet (maar wat is op z’n kop?) en tevens een tikkeltje naar je toe kantelt, er een symbool te voorschijn komt dat niets minder is dan een hart omringd door de cirkel van ‘Wij’, ofwel “Jouw hart is beschermd”. Dàt is het symbool dat Linda heeft doorgegeven. De Akaija bevat namelijk beide symbolen, afhankelijk van hoe je ernaar kijkt.
Ook dat is een symbool van Universele Liefde…
Vreemd eigenlijk als je erover nadenkt. Misschien was dat wel de gedachte van sommige krachten in het verre verleden geweest… om zich een universeel symbool toe te eigenen en het door hun acties een negatieve bijklank te geven, waardoor de helende krachten ook niet ontdekt zouden worden. Misschien is het dan nu eindelijk tijd om het symbool te tonen en duidelijk te maken waar het uiteindelijk om gaat: Universele Liefde. Wij zijn Een.
‘Wij’ betekent tenslotte iedereen… dus ook de slechterik en de wijze, de heilige, de moordenaar, het kind, het slachtoffer, de vogel boven je, de boom in je tuin en je overleden vader. O ja, ook de Aboriginal de Indiaan, het bleekgezicht, de Moslim, de Christen, de Samurai, El Loco, Catweazle, presidenten Obama en Putin, de Rockefellers, de Tutsi, de Hutu, de Syriër en ook jij met al je goede… en je slechte eigenschappen.
Waarom ben ik zo moe? Over grenzen stellen.
Tijdens onze gesprekken met mensen over de Akaija en hun reacties daarop merken we dat er opvallend veel mensen zijn die last hebben van vermoeidheidsverschijnselen, die het gevoel hebben leeggezogen te worden, terwijl ze juist erg gevoelig en spiritueel zijn.
Gevoeliger worden betekent meer open staan voor dat wat er om ons heen is, voor de wereld, voor de mensen, en ook voor het onzichtbare, voor signalen die je opvangt. Als je je bewust bent van de noden van andere mensen kun je je in hun situatie verplaatsen, en begrijp je wat die mensen bezighoudt, begrijp je hun problemen, hun pijnen.
Wat er dan gebeurt is dat je aantrekkelijk bent voor mensen die hulp en aandacht nodig hebben. Mensen met problemen kunnen die problemen bij je kwijt en ze voelen zich bij beter worden, want ze worden begrepen, ze vinden een luisterend oor, een helpende hand, een schouder op uit te huilen.
Iemand die een probleem heeft, een verdriet, een ziekte, die dus hulp nodig heeft, vindt zijn of haar probleem belangrijk. In hun beleving staat HUN probleem centraal. Een zieke mag egoïstisch zijn, want hij of zij moet beter worden. Zij, maar dat geldt voor iedereen, hebben dat recht om om hulp te vragen.
Dat is prima, zolang ze maar niet te ver gaan in hun vraag naar aandacht. En daarin is het van belang dat ze weten waar de grens ligt. Die grens kunnen zij zelf meestal niet bepalen, maar moet hen aangegeven worden.
Grenzen aangeven heet dat, en juist gevoelige en spirituele mensen hebben daar vaak moeite mee. Ze offeren zichzelf op in het voordeel van hun medemens. “Zij hebben toch hulp nodig?” zeggen ze dan. “Ik moet dit toch doen? Dat hoort toch? Dat is toch goed?”
Stel b.v. dat iemand je belt met een probleem waar hij of zij mee zit. Je hoort het verhaal aan, geeft wat adviezen, leeft mee… Maar dan kan het gebeuren dat die ander aan je blijft trekken. Jij wilt het gesprek afbreken, maar je merkt dat de ander nog weer iets en nog weer iets te berde brengt. Die voelt namelijk aan dat je het voor nu genoeg vindt, maar het gesprek doet hem/haar goed, ze krijgen er energie van etc, dus hoe langer ze je aan de lijn houden, hoe fijner het is. Dat haalt hen uit hun eenzaamheid. Soms gaan mensen nog veel verder en dreigen zelfs met woorden als ‘ik moet je soms kunnen bellen, want als ik zo diep in de put zit heb ik iemand nodig. Als ik dan alleen blijf dan weet ik niet wat ik mezelf aan zal doen’. Dat gedrag heet morele chantage: jou een schuldgevoel aanpraten als jij niet doet wat zij willen.
En als je daarop in gaat, beschikken zij over jouw energie.
Als je in liefde andere mensen helpt geef je energie door aan de ander. Die energie ontvang je van Boven, van je gidsen, en die krijgen het weer van… de Alkracht, uit de Universele Bron, God, Allah…
Liefde stroomt… en stroomt… dat is haar aard. Liefde kun je niet bezitten of vasthouden.
Maar je gidsen weten ook wanneer genoeg genoeg is. Op dat moment stoppen zij met het geven van energie door jou heen. Dat weet je op zo’n moment, omdat je dan b.v. het gevoel krijgt van ‘zo is het genoeg’. Of je wordt moe. Je kunt de aandacht niet meer vasthouden, etc. Misschien heb je wel een afspraak gepland of was je van plan iets te gaan doen.
Luister je niet naar die innerlijke stem, naar dat innerlijke gevoel van ‘zo is het genoeg’, dan blijf je doorgaan, vanuit de gedachte dat het probleem van de ander jouw probleem is. Dat je dit ‘moet’ doen. Misschien laat je die afspraak schieten. Je verandert je plannen. Je gaat je in bochten wringen etc…. om die ander maar te helpen. Je blijft doorgaan met energie geven, met luisteren, met wat dan ook…. En dan ga je over je grenzen heen.
Maar… daarvoor gebruik je nu je eigen energie, niet de energie die je doorgegeven werd door je gids. Je gids houdt ook rekening met de afspraken die je hebt, met de dingen die je verder moet doen. Die houdt ook rekening met dat wat JIJ nodig hebt. Jij hebt ook jouw leven, dat is belangrijk.
Natuurlijk zijn er uitzonderingen, noodgevallen etc… maar als dat zo is, dan weet je dat. En soms rechtvaardigt de situatie dat. Maar… in die gevallen krijg je ook alle hulp van boven die je nodig hebt.
Normaal gesproken is het niet de bedoeling dat je je helemaal opoffert voor andere mensen. Hun probleem is hun verantwoordelijkheid, niet de jouwe. Want als je je helemaal gegeven hebt aan enkele mensen, en je hebt niet geluisterd naar je innerlijke stem, je bent steeds over je grenzen heengegaan… dan kun je uiteindelijk niet meer. Je wordt moe, en steeds vermoeider… je kunt al die andere mensen die ook hulp nodig hebben niet meer helpen.
In de therapeutenwereld bestaat hier een woord voor: het hulpverlenersgat. Dat is een zogenaamd gat in de aura, waardoor alle energie wegloopt. Je staat open, iedereen kan jouw energie stelen, iedereen mag zo maar bij je binnen komen. Je beschermt jezelf niet. Soms krijgen deze mensen zelfs te maken met entiteiten, met ‘lifters’. Je bent een prooi voor iedereen. Waar zijn je grenzen?
Wat kun je daar aan doen?
In feite is het antwoord heel eenvoudig: 1. Bewustwording. 2. Je angst overwinnen.
Je hoeft niet te gaan piekeren over wat je allemaal moet gaan doen om je grenzen te stellen. Waar het om gaat is dat je je bewust wordt op welk moment je over je grens heen gaat. Komt er iemand bij je, of belt er een vriend of vriendin die jou wil spreken over zijn of haar problemen… en je hebt tijd en gelegenheid om te luisteren… luister dan. Geef die persoon al je aandacht. Maar op een bepaald moment is genoeg genoeg. Dat moment kun je voelen. Als je gevoelig bent kun je dat.
Ga maar eens bij jezelf na of je je zo’n situatie voor de geest kunt halen. Wat deed je toen? Ben je doorgegaan? Waarom heb je het gesprek niet afgebroken? Waarom liet je dit gebeuren? Waarom ging je er toch naar toe, terwijl je al doodmoe was? Waarom heb geen andere oplossing bedacht? Moest JIJ zonodig op dat moment in de bres springen? Wat dat werkelijk de juiste beslissing? Misschien… maar misschien ook niet.
Meestal komt het neer op angst. Angst voor wat de ander daarvan zou zeggen. Angst voor de afkeuring van de ander. Angst om niet lief gevonden te worden. Dat heeft dus niet met hulpverlenen te maken, maar met je eigen angst.
Word je bewust van… Kijk naar al die gelegenheden dat je over je grenzen heen bent gegaan.
En als je je bewust bent van… dan weet je automatisch wat je daaraan moet doen.
Het zal in het begin niet meevallen, maar als je je angst overwint word je sterker. Misschien schiet je soms door en ben je te hard. Een andere keer wacht je te lang, pak je het verkeerd aan. Geeft niet. Blijf zoeken. Blijf leren. Blijf in Liefde.
Iemand die sterk in zijn of haar schoenen staat is een voorbeeld voor andere mensen, kan andere mensen helpen, en gaat er zelf niet aan ten onder.
Waarom nu dit verhaal?
Het is ons opgevallen dat de Akaija bij sommige van die mensen niet zo sterk lijkt te werken. Maar opvallend is dat er dan gesprekken en mailwisselingen op gang komen die vaak juist hierover gaan. Zou dat dan toch door de Akaija kunnen komen?
Wie weet.
Wat de Akaija doet is je energiesysteem versterken, je energiestroming gaande houden. Maar als je altijd je energie weggeeft, daarbij over je grenzen gaat, dan zul je daar niet veel van merken. Eerst moet er iets in jouzelf veranderen. Dan zul je merken dat je na verloop van tijd meer en meer energie hebt. De Akaija confronteert je ermee, maar de werkelijke verandering vindt daarbij in jouzelf plaats.
Welke rol speelt de regenboog bij Akaija & Art?
Laat ik beginnen met te vertellen dat we geen enkele affectie hebben met de huidige ontwikkelingen in de wereld waarbij het WEF via vele organisaties het leven van mensen probeert te beïnvloeden.
Regenbogen maak ik mijn hele leven al omdat ze hele mooie momenten, soms zelfs boodschappen uit de natuur markeren. Niet toevallig is het Akaija symbool begonnen op een schilderij met het kleurenpalet van de regenboog, Aura Healer.
De regenboog die je nu zoveel ziet in combinatie met een bepaalde politieke agenda is geen echte regenboog, maar een verarmd aftreksel van de regenboog: hij heeft slechts 6 kleuren i.p.v. de 7 zoals we gewend zijn. Dit ‘verarmen’ is een veel voorkomend politiek mechanisme dat probeert mensen het contact met hun innerlijk kind, met hun Hoger Zelf, met de natuur te laten verliezen.
Waar je dit heel duidelijk terug ziet is in de muziek, toen in 1939, net voor de oorlog, in Engeland en in Duitsland de basistoon-frequentie voor alle muziek en het stemmen van de instrumenten voor orkesten werd veranderd van 432 Hz naar 440 Hz. Later werd dit door de hele westerse wereld overgenomen. Ook zie je het terug in het verarmen van de taal, waarbij b.v. Slavische alfabetten worden teruggebracht naar Latijnse alfabetten met veel minder tekens. Het zijn ogenschijnlijk kleine veranderingen, maar als kunstenaar speel ik met kleuren en als schrijver wil ik me creatief uit kunnen drukken om jou als lezer zich exact mogelijk te vertellen wat ik voel. En mijn gevoel wordt regelmatig gevoed door inspiratie van Boven. Hoe zuiverder ik die inspiratie kan materialiseren in beelden en woorden, hoe liever mij dat is. Daarom maak ik ook graag gebruik van smileys. Niet die duizenden variaties ervan, alleen de normale smiley 🙂 waarmee ik de woorden die ik schrijf van een beetje humor en soms van een knipoog 😉 kan voorzien. Ik gebruik de de smiley als de 27ste letter van het alfabet. Ook maak ik gebruik van hoofdletters indien bepaalde woorden verwijzen naar iets Hogers, iets dat respect verdient.
De 440-frequentie heeft als eigenschap dat mensen meer verstandelijk gaan denken en minder in de hartfrequentie komen. 1939… dat was toen de 2e WO begon. Hitler liet ook boeken verbranden en kunstenaars, kunstenaars, geestelijken, denkers, etc. oppakken.
Daarmee wil ik niet zeggen dat we geen respect hebben voor mensen met een andere dan algemeen gebruikelijke sexuele geaardheid. Alle respect voor hen. We hebben zelfs vrienden en familieleden onder hen. Tenslotte ben ik schrijver van ‘Kiezen voor Vrije Keuze’.
Werkelijke Vrije Keuze is een kosmisch basisrecht. Vrije keuze kan andere mensen niet opgedrongen worden, dan verlies je je vrijheid. Via de 6-kleuren wordt de mensheid wereldwijd via de media een bepaalde keuze opgedrongen en mensen gaan elkaar daarin, voorzichtig gesteld, ‘stimuleren’. Daar staan we niet achter. Laat iedereen in zijn of haar waarde en probeer zelf verbonden te blijven met je Innerlijke Kind, met je Hoger Zelf, met het Licht in al haar schakeringen, met alles dat het leven mooi en goed maakt.
Waarom zijn je schilderijen niet ondertekend?
Aan het begin van mijn liefdesrelatie met Linda heb ik ontwerpen gemaakt voor een uitgeverij, die als wenskaarten zijn gepubliceerd. Gaande het maken van steeds meer kaarten begon ik te beseffen dat sommige ontwerpen op de een of andere manier boodschappen bevatten die ik er niet bewust ‘in had gelegd’. Niet dat mijn techniek zo bijzonder was, maar soms gebeurde er ‘iets’ dat ik niet had gepland. Ook kreeg ik van een medium te horen dat de naam die ik ooit mezelf als hoofdpersoon in zelfgeschreven verhalen had ‘bedacht’, Amiris, eigenlijk de naam van m’n gids was. Ik begon te beseffen dat ik als ik creatief bezig was ik kennelijk geïnspireerd kon worden, en dat er weleens meer in mijn tekeningen kon zitten dan ik eerst dacht.
Ik ben ‘slechts’ de tekenaar. Maar wat ik teken, wordt in mij gelegd. Iemand helpt me daarbij. Mijn gids? Daar ben ik van overtuigd. Niet Amiris, maar Amhirez is zijn naam. Hij was vroeger een schilder, en van medium Loes van Loon heb ik geleerd dat ik hem al ken uit mijn tijd in Egypte, toen hij en ik beiden aan Egyptische kunst werkten, waar dan ook. Aan muren? Op perkament? Geen idee. Maar de kunst van die tijd was zeer aan regels gebonden. Het was een vorm van communicatie. ‘Kunstenaars’ waren toen niet vrij om gewoon te doen wat ze wilden. Maar binnen de regels kwam natuurlijk ook de vaardigheid van de kunstenaars naar voren, en hun vaardigheden werden zo getraind en verder ontwikkeld.
Nadat Linda was overleden, begon ze me te inspireren, en ze werkt daarbij samen met Amhirez en met wie dan ook. Aangezien ik Linda als mens heel goed heb leren kennen en we tijdens haar ziekte zeer diep verbonden raakten, tot op de bodem van onze zielen zou je kunnen zeggen, is ze voor mij een soort zekerheid. Een muze zou je kunnen zeggen. En ik weet dat ze me nooit zal inspireren tot iets dat negatief kan zijn. Evenmin als Amhirez dat ooit zou doen. Maar hem ken ik niet bewust. Ik kan me hem niet als mens herinneren. Linda in grote liefde wel.
Ik onderteken mijn creaties nooit, omdat ik niet de enige ben die ze ‘creëert’; slechts het menselijk deel is door mijn handen uitgewerkt. Als mens heb ik de penseel, de airbrush, de computer en wat dan ook bediend. Maar de ontwerpen en vooral de boodschappen daarin komen van ‘Boven’. Misschien heb ik ook iets van mezelf toegevoegd, maar in samenwerking met…
Ik vind het ook belangrijk dat mensen ‘mijn’ creaties niet kopen vanwege mijn naam. Niet dat ik bekend ben, zeker niet. Maar stel dat dat ooit het geval zou zijn (dromen 🙂 ). Dan zou ik liever hebben dat iemand een schilderij van ‘ons’ koopt, omdat het hem of haar echt raakt. En niet omdat het een goede investering is vanuit de overweging dat anderen het als waardevol beschouwen. Dan belandt het in een afgesloten museum van een of andere rijke man. Daar is kunst nooit voor bedoeld.
Er zitten boodschappen in, er wordt een verhaal verteld, en dit verhaal komt (in mijn geval) uit het licht. Of in ieder geval… dat is wat ik probeer te garanderen en te waarborgen door me altijd te herinneren waarom Linda is overleden. Eén van haar levensopdrachten was om mij te ‘openen’, nadat ik me lang geleden, vermoedelijk in Atlantis, door een traumatische ervaring van de inspiratie had afgesloten, of dat in ieder geval had geprobeerd. Op deze website kun je daar uitgebreid over lezen. Ik wilde toen niets meer met mijn gave te maken hebben, omdat ik dacht dat ik deze gave de schuld gaf mij in grote problemen te hebben gebracht. Ik wilde er toen zelfs een einde aan maken. Marianne, mijn levenspartner nu, voorkwam dat in de gedaante van een witvrouw, een ondergrondse priesteressenorde. Maar ze kon me niet meer zover krijgen om mijn gave weer te omarmen, en dat is weer een trauma dat bij haar speelt.
Zij is nu degene die me helpt om deze gave weer te omarmen, te accepteren en verder te ontwikkelen. Zo genezen we beiden van dat oude trauma.
Ik wil Linda’s enorme Geschenk aan mij waardig zijn, en ook Mariannes Hulp, en ook onze onzichtbare begeleiders, alle lichtwezens die me helpen, dankbaar zijn. Moet ik dan ‘mijn’ handtekening onder elke creatie zetten?
Terug naar het ondertekenen van schilderijen. Ik heb ze nooit ondertekend, maar…
Tijdens het vertalen van mijn antwoord op deze prachtige vraag in het Duits, hebben we hierover gesproken en toen kwam onze Duitse vriendin Karin met een antwoord, samen met Linda.
Ik wilde schrijven dat in principe alleen mijn handen nodig zijn voor een schilderij of symbolen. Maar Karin zei: “Dan neem je geen verantwoordelijkheid voor je werk!!! Dan ontken je ook dat je met je ziel zulke kunstwerken creëert!”
Oeps. Dat wil ik zeer eker niet zeggen.
Karin legde uit dat mijn aandeel, mijn kunstzinnig mediumschap zeg maar, veel meer is dan dat ‘slechts’ mijn handen nodig zijn om lichtwezens door me heen te laten werken. Niet alleen m’n lichaam, m’n aardse energie, opleiding, tijd en middelen maken hier deel van uit… Heel m’n ziel is erbij betrokken, samen met alle lichtwezens die me inspireren. Het is wij-zijn-één.
Ik heb medium Loes van Loon vaak horen zeggen: ‘Ik ben maar een fax, hoor!’
Misschien herinnerde ik me haar woorden. Maar nu Karin dit zo duidelijk stelde, bijna als een terechtwijzing, begin ik te beseffen dat mediums zoals Loes, die rechtstreeks kunnen communiceren met de lichtwezens die ons omringen, veel meer doen dan ‘slechts’ fungeren als een hemelse fax.
Natuurlijk is het voor de mensen makkelijker te begrijpen als ze het zo uitlegt. Maar ik begrijp nu dat ‘faxen’ een enorm understatement is van wat een echt medium als Loes werkelijk doet. Het is totale verbondenheid met haar zielengroep, volledige overgave in Liefde en Vertrouwen. Dat kan alleen op zielsniveau, en het lichaam is daar dan het aardse ‘voertuig’ voor.
De oplossing was heel eenvoudig: Ik onderteken vanaf nu met mijn vingerafdruk en officiële paraaf zoals deze onlangs zijn vastgelegd.
Deze vingerafdruk is persoonlijk en onveranderlijk.
Datum van schrijven: 24 oktober 2024