Lucia werd gemaakt in 2002, als tweede schilderij na het overlijden van Linda.
Ik had haar gevraagd me te inspireren en dat is wat er gebeurde, maar haar inspiraties waren en zijn niet ‘gewoon’ bedoeld om een schilderij er leuker uit te laten zien. Er zitten boodschappen in verborgen en er wordt iets verteld. Maar wat is nu precies de boodschap?
Op dat moment was het voor mij nog de vraag wat er nu precies gebeurde, maar het gevoel dat ik had was om een kruis te willen schilderen. Maar dan niet een christelijk kruis, en al helemaal niet met een Jezus-figuurtje eraan. In feite moet ik niets van religies hebben, al respecteer ik de gedachte erachter zolang alle mensen in vrijheid gelaten worden om een andere mening of een andere religie te hebben. Maar dat is in het verleden maar al te vaak niet gebeurd en daarom heb ik niets op met religies en religieuze symbolen.
Evenwel… ik had sterk het gevoel iets met een kruis te ‘moeten’ maken. Daarmee worstelde ik en tenslotte accepteerde ik dat het misschien toch wel zinvol kon zijn om een kruis als thema te nemen voor dit schilderij. Maar…. ik ging alleen ‘akkoord’ als dat kruis een energetische beweging zou zijn, ogenschijnlijk toevallig zo ontstaan.
De techniek voor dit schilderij is airbrush. Met een minuscuul verfspuitje wordt vloeibare verf of inkt verneveld en op papier of karton, of desnoods op een auto gespoten. Ik wilde hele zachte kleurovergangen maken en om dat effect te bereiken spoot ik bijna homeopathisch verdunde inkt. Dus 95% water met 5% inkt. Ik kon amper zien waar ik de verf spoot. Het werd alleen drijfnat als ik te lang doorging. Als je dat maar lang genoeg en geduldig genoeg doet om het water te laten verdampen ontstaat er langzaamaan een hele zachte verlooptint. M’n arm werd moe van de duizenden monotone bewegingen, en dat dagenlang.
Afgebeeld is een Heilige Graal van waaruit bloemen ‘stromen’. Helemaal bovenin is een witte roos te zien, die Liefde symboliseert. Linda gaf mij vanuit haar wereld een witte roos, en ik gaf op mijn beurt aan haar er ook een, fysiek. Zuiverheid, sereniteit, waarheid, vrijheid, puurheid en ‘ik ben je waard;… zijn begrippen die met een witte roos gesymboliseerd worden.
Deze witte roos had ik met pastelkrijt aangebracht en toen het schilderij ingelijst werd met een passe-partout, bleef er een dunne ruimte tussen het schilderij en het glas over. De pastelpigmenten van de witte roos werden door het glas aangetrokken en zo zweefde de roos plotseling vóór het schilderij. Ik begreep toen niet wat daar de betekenis van was, want het gebeurde gewoon. Ik had dat niet verwacht.
Er is wel degelijk een boodschap in verborgen. Als je de graal van boven bekijkt, dan is het een perfect ronde cirkel. Niet erin, maar daarboven zweeft de roos. De graal wordt gedragen door een kruis.
Dát symbool, een kruis in een cirkel met daarvoor een roos, zou later een grote rol gaan spelen met het symbool Two Roads.
De naam voor het schilderij, Lucia, is de naam van medium Loes van Loon, die een grote rol speelt in het Akaija-verhaal. Toen we Loes een reproductie brachten van dit schilderij voorspelde zij dat ik een heel groot kruis zou gaan maken. Dat is uiteindelijk een 1 meter groot Two Roads kruis geworden.
Het Two Roads symbool staat in mijn ogen voor de essentie van dat waar elke religie door ontstaan is… onze Verbinding met het Hogere. En het ‘Hogere’ zou je kunnen vertalen met God, het Hiernamaals, Liefde, de Kosmos, de Schepping, Wij zijn één, ons Hart, etc. etc. Iedere religie is ‘slechts’ een perspectief, een manier van omgaan met deze Goddelijke Verbinding. Alles en iedereen is onderdeel van de Schepping, van het Universum en iedere deeltje is een uniek onderdeel daarvan.
Lucia betekent Licht. De symboliek van dit schilderij samenvattend, vertelt die schilderij over Overwinning over het Lijden. Als de pijn, hier gesymboliseerd door de paarse sluiers, begrepen is, kan het wegvallen. Je zou het ook kunnen uitleggen met: als het duister overwonnen is, kun je het Licht zien.
Wat er dan onthuld wordt is het kruis, dat symbool staat voor Liefde.